
Her sene 18 Mart'ta Çanakkale'de þehid olan o kahraman ecdadýmýzý hayýrla yâd ederiz.Lakin onlarý doðuran,büyüten ve onlara þehâdet ruhunu aþýlayan cephe gerisindeki gizli kahramanlarý,eli öpülesi anneleri pek hatýrlamayýz.Oysa o annneler,gözleri gibi bakarak büyüttükleri ciðerpâresi olan evlatlarýný,birdaha geri getiremeyeceklerini bile bile gözlerindeki yaþý yüreklerine akýtarak,saçlarýna kýna yakýp cepheye göndermiþler.Biri Osman'ýný,diðeri Hüseyin'ini,bir baþka anne ise Hasan'ýný din,vetan ve mukaddesat uðruna seve seve feda etmiþlerdir.
Ýþte bu yiðit fedakar annelerden biri:
Bilecik Ýstasyonu'nda bir askeri tren harekete hazýr vaziyette,artýk son hazýrlýklar yapýlmaktaydý.Trenin tam karþýsýnda,kapýsý açýk kýrkbeþlik bir vagonun hizasýnda bir karaltý var,sanki oraya mýhlanmýþ vaziyette öylece duruyor.Bir komutan bu karaltýyý merak edip ne olduðunu anlamak istedi.Önce onu nöbet bekleyen bir asker zannetti ama yanýna yaklaþtýðý vakit,beli sanki rükuda gibi bükülmüþ,elindeki asaya dayanmýþ,sýrtýnda ise bir torba olan yaþlý bir nine olduðunu gördü.Evladýný cepheye göndermek için uðurlamaya gelmiþ bir anne....
Hava yaðmurlu olduðu için baþýndaki örtü ýslanmýþ ,çenesine,þakaklarýna yapýþmýþtýr.Þimþek çaktýðý zaman meydana gelen ýþýkla ortalýk aydýnlanýnca,yaþlý kadýn gözlerini vagonlara çeviriyor,sanki birini arýyordu.
(komutan nineye) Dedi ki:
-Ana bu yaðmurun altýnda kimi bekliyorsun?
-Oðlum Hüseyin'imi yolcu edeceðim de onun için burdayým.
-Oðlun kimdir,nerelidir?
-Söðütün Akgünlü köyünden,Osmancýðýn ana vatanýndan Mahmud oðlu Hüseyin.
-Çaðýrayým mý,görmek istiyor musun?
-Çok iyi olur evladým.Ona iki çift lafým olacak,zahmet olmazsa çaðýrýver,sana duâ ederim.
Komutan vagona koþtu,askerin künyesini okudu.Vagondan biri;
-Emret komutaným,Ben Mahmud oðlu Hüseyin,Söðüt Akgünlü'den!
-Gel oðlum anan gelmiþ seni görmek istiyor!
Asker hemen vagondan atladý.Muhtereme validesinin yanýna koþarak gitti.Hürmetle elini öptü,sarýlýp kucaklaþtýlar.Yaþlý ana ciðerpâresi oðluna sýký sýký sarýldý.Onubir defa daha öptü,kokladý.Sonra yüz hatlarý keskinleþti kaþlarý çattýldý,gözlerini oðlunun gözlerine dikerek dedi ki:
-Oðlum,Hüseyin'im bak beni iyi dinle!Baban Dömeke'de,dayýn Þýpka'da,abilerinse sekiz ay önce Çanakkale'de þehir düþtüler.Son yiðidim,yongam sen kaldýn.Eðer minarelerden ezan sesi kesilecekse,caminin kandilleri sönecekse,öl de geri dönme,yoksa sütüm sana haram olsun!Eðer yolun Þýpka'ya uðrarsa dayýnýn ruhuna fatiha okumayý unutma!Haydi oðul,Allah(c.c.) yolunu açýk etsin!...
Hüseyin bu sözleri saygýyla dinledikten sonra annesinin elini tekrar hürmetle öptü ve komutanýný da selamlayýp kalkmakta olan trene bindi.
Komutan konuþulanlarý duymuþtu.Yaþlý kadýnýn ailesindeki bütün erkeklerin þehid olduðunu ve son yongasýný da böylesine cepheye uðurladýðýný iþitince þaþýrmýþtý.Yaklaþarak o yiðit anaya sordu:
-Ana demek ki sizin soyun erkekleri hep þehit oldu öyle mi?
-Yalnýz bizim soy deðil oðul.Elli yýldýr köyümüzün mezarlýðýna erkek gömülmedi.Hep cephelerde þehid düþtüler.Yeterki Din dursun da; varsýn biz hep ölelim.
-Þimdi köyünüzde hiç erkek yok mu?..
Bu söz yaþlý kadýna dokunur gibi oldu,þöyle haykýrdý:
-Köyümüzde hep erkek dolu erkek!Bizi beðenemedin mi,bu güne kadar hangi iþimiz geri kaldý?! Evvelden nasýlsak yine öyleyiz,baðrýmýza kara taþ baðladýk,düþman maðlub oluncaya kadar dayanacaðýz.Rabbim o günleri göstermeden canýmý almasýn!..
Bir milleti doðuran da annedir yaþatan da...þu periþan haldeki ümmetin de ayaða kalkmasý yine annelere baðlýdýr.Zira"ÜMMET" kelimesi "ÜM" kökünden gelir."ÜM" Arapça anne demektir.Anne yani"ÜM" düzelirse ancak o zaman"ÜMMET" de düzelir.
Lalegül dergisi Mart 2015 Mustafa ÖZÞÝMÞEKLER yazýsýndan alýntýdýr. |